Η ημέρα όσο πάει και μεγαλώνει, το απογευματάκι του Σαββάτου είναι γλυκό, και φθάνοντας στο Temple κατά τις 8 παρά, ο κόσμος που περίμενε ήταν περισσότερος από το αναμενόμενο, με σκέψεις πως έχει φύγει για το τριήμερο. Ευχάριστο!
Στο bar η μπύρα έρεε άφθονη, το merch ήταν στημένο, ο Σάκης των W.E.B. τριγυρνούσε στο κοινό, κι όλα ήταν έτοιμα για να βγουν οι Drama Noir. Κι όταν βγήκαν, το ενδιαφέρον και το βλέμμα στρέφεται στην σκηνή κι αφήνει την ψιλοκουβέντα και τις παραγγελίες για ποτό.
Οι Drama Noir ξεκινούν. Δυναμικά. Συνεχίζουν. Δυναμικά. Ολοκληρώνουν. Δυναμικά. Με λίγα λόγια ανάμεσα στα κομμάτια αλλά ουσιώδη, ήταν σα να λένε «Θες μέταλ; Ε παρ’ το!». Εννοείται ακούγοντας το Chaos Melathron η λογική χάθηκε.
Και μιας κι είμαστε φιλαράκια με τον Νίκο Σάμιο, ο επονομαζόμενος ως Yngve, των Drama Noir, και μέχρι να βγουν οι Gentihaa, αρχίσαμε να μιλάμε. Είναι πολύ ενδιαφέρον το πώς την ίδια κατάσταση τη βιώνει ο καθένας από τη μεριά του, ο ένας με το άγχος του να καταφέρει να δώσει ό,τι καλύτερο μπορεί κι ο άλλος να αδημονεί να ακούσει αυτήν την νότα, το γραντζούνισμα, τη μπότα, τη φωνή και να ουρλιάξει «ΜΠΡΑΒΟ!».
Στη συνέχεια οι Gentihaa βγαίνουν! Από αρχής μέχρι τέλους, όλα τα μέλη του συγκροτήματος παίζουν με πάθος. Ασταμάτητο headbanging, ο Ανδρέας Μπούτος με το κλασσικά προσιτό του ύφος δεν αφήνει στιγμή να ξεχάσει το κοινό τον λόγο για τον οποίο έχει έρθει· να τα κάνει όλα πο¥Τ@ν@, όπως χαρακτηριστικά προτρέπει. Κι εμείς ακολουθούμε μετά χαράς!
Λίγη μπύρα και λίγη κουβέντα αργότερα, η ώρα να ανέβουν επί σκηνής οι W.E.B. έφτασε. Καπνοί γεμίζουν τον χώρο κι έτσι θεατρικά ξεπροβάλλουν καθώς ακούγεται το intro του Pentalpha – Lucifer bring me light, bless my sins, grant me might….
Η μία ώρα που έπαιξαν οι W.E.B. φάνηκε πως πέρασε πολύ γρήγορα, προφανώς θες κι άλλο! Ωστόσο ήταν γεμάτη, με μυσταγωγικό χαρακτήρα, και με κομμάτια όπως το For Bidens, το Tartarus, το νέο – προσωπικό – αγαπημένο Dominus Maleficarum, κι εννοείται και το Dragona. Η νύχτα έκλεισε πολύ όμορφα. Το αποκορύφωμα ήταν όταν το βλέμμα μου έπεσε σε έναν τύπο που στεκόταν μόνος του στο πλήθος. Το χαμόγελο που είχε σχηματιστεί στο πρόσωπό του ήταν τόσο αληθινό κι ειλικρινές καθώς παρακολουθούσε την μπάντα που μας καληνυχτούσε, όπου συνειδητοποίησα ότι κι η δική μου φάτσα ήταν έτσι. Ο σκοπός επετεύχθη, ήμασταν σε ένα live πετυχημένο!
Σε λίγες ημέρες θα ακούσουμε τον τρίτο πλήρη δίσκο των Drama Noir, ελπίζουμε να ολοκληρωθεί ο δεύτερος δίσκος των Gentihaa σύντομα, και σαφώς οι W.E.B. να συνεχίσουν να μας αφήνουν κατάπληκτους!
by Δανάη Δ. Γούτα