Έφτασε η μέρα για Parkway Drive, Soulfly, Triptykon και Skybinder! Άλλη μία ηλιόλουστη ημέρα με metal!
Με τους Skybinder να «ανοίγουν» τη συναυλιακή ημέρα, ο κόσμος έζησε μία metalcore εμπειρία. Ο ιδρώτας να στάζει, αλλά τα moshpits να μη σταματούν. Τα μέλη της μπάντας συνέβαλαν καθοριστικά στο να μη παύσουν στιγμή οι παρευρισκόμενοι να «κοπανιούνται». Μελωδικοί και με καλή επικοινωνία με το κοινό, προθέρμαναν σωστά για τους Triptykon στη συνέχεια.
Οι Triptykon ήρθαν και μας αναστάτωσαν! Με setlist από Celtic Frost, όπως είχε άλλωστε ανακοινωθεί. Τέτοιο είδος είναι για κλειστό χώρο, ή τουλάχιστον να έχει πέσει το σκοτάδι ώστε μα δημιουργείται η κατάλληλη ανίερη ατμόσφαιρα. Ωστόσο, η μουσική, σε συνδυασμό με τα συναισθήματα που προϋπήρχαν ακούγοντας τη studio εκδοχή, δεν αλλάζουν στο ελάχιστο την εμπειρία σε αυτή τη συναυλία!
Ο κόσμος σαφώς και περισσότερος, με μεγαλύτερης ηλικίας ανθρώπους να παρευρίσκονται για να ζήσουν αυτό το live. Ο Thomas Gabriel Fischer εμφανώς απορημένος εκφράζει πως μάλλον υπάρχει κάποια… μπανανοσυνωμοσία, μιας κι ο φίλος ο José έρχεται σε κάθε συναυλία ντυμένος ως μπανάνα!
Ο ήλιος δύει σιγά σιγά, κι η ανυπομονησία για τους Soulfly μεγαλώνει. Ανεβαίνουν στη σκηνή, και τα πρωτόγονα ένστικτα ΞΥΠΝΗΣΑΝ! Τα κορμιά αεικίνητα, η κούραση της ημέρας εκμηδενίζεται ξαφνικά. Μέσα σε όλα αυτά, εντοπίζουμε τον Ορέστη Κατσαρό των Khirki να απολαμβάνει την συναυλία, αλλά τον διακόπτουμε να του υπενθυμίσουμε πόσο φανταστική είναι η μπαντάρα που έχει!
Ο Max Cavalera μας λέει να σηκωθούμε και να υπερασπιστούμε τα δικαιώματά μας, με το ρεφραίν του Get Up, Stand Up των The Wailers. Κουβέντα μεγάλη, ιδίως όταν οι εποχές είναι δύσκολες κι ενίοτε χρειάζονται πράξεις αντί για λόγια. Ο 30χρονος γιος του Zyon έλαβε θερμό χειροκρότημα από το κοινό, για την καλή του δουλειά στα τύμπανα. Έχει άλλωστε αναλάβει από το 2013, και το καλό γονίδιο στη μουσική είναι εμφανές.
Η ώρα 23.00. Βγαίνουν οι Parkway Drive. Καλέ τι ήταν αυτό! Αν υπήρχε έστω και μία ελπίδα για δροσιά λόγω της νύχτας, πέθανε!
Το συγκρότημα λοιπόν, δεν επέτρεψε στο κοινό να ηρεμήσει, ούτε στις μπαλάντες. Ακουγόταν στα ενδιάμεσα των κομματιών «Είναι τρελός ο Αυστραλός!» αλά γηπεδικά, κι ένας θεός ξέρει αν του το εξήγησε ποτέ κανείς του Winston McCall.
Το να βρεθεί μέσα στο πλήθος προκάλεσε υστερία, με αποκορύφωμα το να τον μεταφέρουν με crowdsurfing πίσω στην σκηνή. Με ένα μόνιμο “Ουάου!” κυλούσε η συναυλία. Το Shadow Boxing με ζωντανή εκτέλεση σε βιολιά και τσέλο έκαναν τις τρίχες να σηκωθούν. Metalcore με συμφωνικά στοιχεία ε; Πολύ ενδιαφέρον!
Φωτιές άναψαν οι Parkway Drive, και κυριολεκτικώς και μεταφορικώς. Βαλλόμενοι από τα πυρά του συγκροτήματος, η ενέργεια συνεχίστηκε και μετά τη συναυλία. Ποιος κατάφερε να κοιμηθεί μετά, δε ξέρουμε. Εμείς πάντως του SingLoud TV, όχι!
by Danai D. Gouta