Με αφορμή την επικείμενη συναυλία των The Rumjacks στο Gagarin205 την ημέρα του Αγίου Πατρικίου, βρέθηκε η ευκαιρία για μία σύντομη συνέντευξη με τον μπασίστα του συγκροτήματος, Johnny McKelvey.
Με τον Mike [Rivkees] ως frontman, πώς έχει πλέον διαμορφωθεί το συγκρότημα; Πώς αισθάνεσαι για αυτό;
Καλά, πολύ καλά! Είναι μια μεγάλη αλλαγή, κι είμαστε πολύ χαρούμενοι που την κάναμε. Εξ αρχής που μιλήσαμε με τον Mike, ήταν εξωπραγματικό. Ο Mike είναι πολύ εργατικός και πάντα θα κάνει κάτι δημιουργικό και θα δουλεύει, έστελνε μουσική κι ιδέες, κι ενεπλάκη από την αρχή. Κι αυτό προσέδωσε ένα πολύ θετικό κι ευχάριστο συναίσθημα το οποίο μας ώθησε να εστιάσουμε ξανά στη μουσική. Ξεκινήσαμε να γράφουμε, να ηχογραφούμε και να κάνουμε περιοδείες κι έτσι επανήλθε κι η διασκέδαση σε όλο αυτό. Οπότε, ναι, ήταν μεγάλη αλλαγή, αλλά μία πολύ καλή αλλαγή επίσης. Έτσι, βρεθήκαμε όλοι μαζί στο Μιλάνο για το Hestia – κάποια χρόνια πίσω, μοιάζει σαν χτες. Ξεκινήσαμε να φτιάχνουμε νέα μουσική αμέσως, κι όλα πάνε καλά.
Πώς αποφασίσατε να προστεθεί στο συγκρότημα κι άλλο μέλος, με τον Kyle στο ακορντεόν;
Στις απαρχές των Rumjacks, όταν ακόμη σχηματιζόταν η μπάντα και μέχρι να παγιωθούν τα μέλη της, υπήρχε ακορντεόν. Κάναμε demos κατά τους πρώτους μήνες ύπαρξης του συγκροτήματος προτού γίνει μία συμπαγής μονάδα. Οπότε, ναι, είχαμε ακορντεόν στη μπάντα. Και πάντα θέλαμε να το χρησιμοποιήσουμε και να το έχουμε και μοιάζει να είναι σαν μέση λύση. Το συγκεκριμένο όργανο – είναι δύσκολο να το περιγράψω – αλλά ο ήχος του, το πώς ταιριάζει με αυτό που κάνουμε, κι η ευελιξία που προσφέρει, είναι φανταστικό. Ανέκαθεν θέλαμε να το επαναπροσαρμόσουμε και να το έχουμε στις ηχογραφήσεις, όπως και κάναμε στον δίσκο Hestia. Ο Mike ανέλαβε το μέρος του ακορντεόν σε αυτόν τον δίσκο. Οπότε όταν ο Kyle μπήκε στη μπάντα, ήταν εξαίσιο, καθώς έχει παίξει ένα σωρό μουσικά όργανα, αλλά ποτέ πριν ακορντεόν. Το έμαθε μέσα σε λίγους μήνες και μπήκε στην μπάντα. Και πάει καλά, προσδίδει ωραία στοιχεία στην μπάντα αλλά και στον ήχο. Μέχρι στιγμής είναι φανταστικά κι ο Kyle είναι ένας πραγματικά καλός τύπος, πολύ χαλαρός.
Πώς εισάγετε τα κέλτικα στοιχεία στην μουσική σας; Πώς θεωρείς διαφοροποιείστε από άλλα συγκροτήματα του ίδιου είδους;
Αναφορικά με το στυλ, όλοι κάπως μεγαλώσαμε με αυτό. Όταν σχηματίστηκε το συγκρότημα, ήταν συνεχώς γύρω μας και κάπως δύσκολο να το αποφύγεις, με τις οικογένειες μας. Επίσης αγαπάμε τη μουσική γιατί είναι κεφάτη, γεμάτη ενέργεια και μπορούν να ειπωθούν ωραίες ιστορίες. Όπως προείπα, ήταν ανέκαθεν γύρω μας, και τότε, ανακαλύπτεις τον κόσμο του punk rock. Νιώθεις πως ξεφεύγεις από το περίεργο, παραδοσιακό και φυτουκλίστικο στυλ μουσικής που ενδεχομένως να άκουσες τους γονείς σου να παίζουν ή κάτι ανάλογο. Ανακαλύπτεις πλέον πιο άγρια μουσική και σαματά κι ενέργεια. Συνειδητοποιείς πως μπορείς να ταιριάξεις τους κόσμους, όπως οι The Pogues, οι οποίοι έριξαν όλα τα εμπόδια για να ακολουθήσουν κι οι υπόλοιποι – αναπαύσου εν ειρήνη Shane. Οπότε αρχίζεις κι ανακαλύπτεις αυτές τις μπάντες και συνειδητοποιείς “Α, θυμάμαι αυτά τα τραγούδια από όταν ήμουν νεώτερος”, και ξεκινάς να τα ενώνεις. Ναι, υποθέτω ήταν από πάντα γύρω μας, και με τα υπόλοιπα είδη που ακούμε όλοι μας, ειδικά με την παρουσία του Mike και του Kyle. Τι κακό υπάρχει στο να παίζεις ska μουσική με ακορντεόν; Ακούγεται καλό, οπότε συνεχίζουμε να έχουμε αυτά τα στοιχεία του ska και του punk rock, όχι μόνο τα “αυθεντικά” “πίνουμε στις παμπ, Ιρλανδικά τριφύλλια κι αταξίες”. Έχοντας και τις άλλες αυτές επιρροές συνήθως βοηθά, πέραν της παραδοσιακής μουσικής, Ιρλανδικής μουσικής, Κέλτικης μουσικής. Βάζεις όλα αυτά τα στοιχεία μαζί κι έγιναν οι The Rumjacks!
Τι σημαίνει για εσένα η Ιρλανδία;
Τώρα σημαίνει σπίτι! Ζω εδώ τώρα. Οι γονείς μου κατάγονται από εδώ κι όλη μου η οικογένεια μένει εδώ. Υπήρχε ανέκαθεν στην ζωή μου, την εκτιμώ και τρόπον τινά παίζω μουσική στην φλέβα της. Είναι καλό, είναι υπέροχο συναίσθημα. Ακούς τη μουσική αυτή μεγαλώνοντας κι αγαπώντας την, και τώρα μπορώ να την παίζω κι εγώ, κάτι που είναι φανταστικό. Ζώντας εδώ κι όντας περιτριγυρισμένος από αυτήν είναι ομοίως φανταστικό. Πανέμορφη χώρα, ωραίοι άνθρωποι κι αγαπάμε και την μουσική οπότε ωραία τραγούδια μπορούν να γίνουν από το ποτό μέχρι την αγάπη, μέχρι περιπέτειες ή κωμωδία, κάποιες αστείες ιστορίες. Πιστεύω έχει τα πάντα, εξ ου κι η μεγάλη αγάπη για την μουσική.
Πώς υποδέχτηκε το κοινό το Brass For Gold μετά το Hestia;
Καλά! Ήμασταν πολύ αγχωμένοι με το Hestia. Η προσθήκη του Mike, είχαμε κι αρκετά χρόνια να κυκλοφορήσουμε δίσκο, έγινε και κατά τη διάρκεια του covid. Τα πράγματα ήταν λίγο περίεργα, πολλές αλλαγές για τις ζωές όλων. Οπότε όλο αυτό ήταν αρκετά τρομακτικό. Μετά βέβαια συνειδητοποιήσαμε πόσο αγαπήσαμε την διαδικασία του Hestia, διασκεδάζαμε ηχογραφώντας ξανά, το να είμαστε σε ένα στούντιο, να δημιουργούμε μουσική μαζί κι απολαμβάνοντας αυτήν την εμπειρία. Ο Mike είχε πάμπολλα τραγούδια κι ιδέες, οπότε δεν σταμάτησε στο Hestia, συνέχισε και στο Brass For Gold. Τα τραγούδια αιωρούνταν στον αέρα, οπότε σκεφτήκαμε “Ας το ξανακάνουμε!”, αλλά μόλις κυκλοφόρησε το Hestia, άρα είναι πιθανώς νωρίς για ακόμα ένα κι ας είχαμε αρκετά κομμάτια. Ωστόσο συνεχίζουμε, ηχογραφούμε το Brass For Gold, συνεργαζόμαστε και για το split που κάναμε με τους Flatfoot 56, κι η μουσική δε σταματά να έρχεται. Σε προσωπικό επίπεδο και στα πλαίσια της μπάντας, το διασκεδάσαμε πολύ θέλοντας να δημιουργήσουμε νέα μουσική, κι αναμένεται να το ξανακάνουμε σε λίγο καιρό.
Υπήρξαν σχόλια κι ανατροφοδότηση από το κοινό για το Brass For Gold;
Είχαμε πολύ καλά σχόλια για αυτό. Κυκλοφορεί το Brass For Gold κι αρκετοί θεώρησαν πως ήταν απροσδόκητα καλό και κατά τύχη το Hestia τα πήγε καλά. Το μόνο σίγουρο είναι πως το Brass For Gold είναι μία μικρή συλλογή κομματιών που αγαπάμε, δεν είναι περισσεύματα. Δεν μπορούμε να βάλουμε τόσα πολλά κομμάτια σε έναν δίσκο κι είχαμε ένα σωρό τραγούδια, κι έτσι κυκλοφόρησαν! Το κοινό ήταν πολύ καλό, το αγκάλιασαν, υπήρξε παρόμοια αντίδραση με το Hestia. Και το Brass For Gold έμοιασε με μία παρατεταμένη κυκλοφορία, ήταν κι η περίοδος που ξεκίνησε η συνεργασία με τον Mike, αυτή η περίοδος του νέου ξεκινήματος και του ενθουσιασμού για μουσική. Το κοινό αγάπησε το Brass For Gold!
Μπορείς να μας αναφέρεις κάποια από τα αγαπημένα σου κομμάτια από την δισκογραφία σας;
Δύσκολη ερώτηση, γιατί κάποια από τα αγαπημένα μου είναι συνήθως κι εκείνα που παίζουμε σε ζωντανές εμφανίσεις. Το Bloodsoaked In Chorus είναι διασκεδαστικό, μου αρέσει να παίζω το μπάσο σε αυτό το κομμάτι, και το αγαπώ λίγο παραπάνω. Έχει ska ύφος και σε συναυλία είναι πολύ ωραίο. Κάποια που είναι τέλεια για live εμφάνιση είναι τα One For The Road και το Bounding Main. Προσφάτως προσθέσαμε το Rhythm Of Her Name στο set. Για αρκετά χρόνια δεν το είχαμε παίξει ζωντανά – ίσως ο Mike σε ακουστικό live – αλλά ως μπάντα ποτέ και πλέον το κάνουμε. Αλλά κι ως ηχογραφημένο κομμάτι, είναι πιθανώς ένα από τα αγαπημένα μου. Είναι περίεργο, πας να ηχογραφήσεις ένα τραγούδι και σκέφτεσαι ότι μπορεί να γίνει το “hit”, το πιο καλοδεχούμενο από το κοινό, για το οποίο θα λένε όλοι κάτι. Αρχικώς, δεν συνέβη κάτι τέτοιο, κι υπάρχουν αρκετά αξιόλογα κομμάτια στον δίσκο, κι ανέκαθεν αγαπούσα το Rhythm Of Her Name. Ήταν διαφορετικό, μου άρεσαν τα ρεφραίν, κι απλώς για εμένα ήταν ένα πολύ καλογραμμένο τραγούδι. Το έχει γράψει εξ ολοκλήρου o Mike, και ξεκίνησε από μία ηχογράφηση στο κινητό του με κιθάρα κι ένα μουρμούρισμα για ρυθμό. Ευτυχώς το παίζουμε και ζωντανά. Επίσης παίζουμε πολύ και το An Irish Pub Song, οπότε θα πω πως είναι το αγαπημένο μου τραγούδι, αλλά υπάρχει από πάντα. Είναι σίγουρα το πιο πολυπαιγμένο. Τι άλλο..; Hestia! Το αγαπώ αυτό το κομμάτι! Καθώς το ηχογραφούσαμε σκέφτεσαι “Μάλιστα, αυτό είναι πολύ κουλ!”. Ο ρυθμός, η ενέργεια σε αυτό, δεν είναι ένα πολύ θορυβώδες τραγούδι, αλλά έχει κάτι! Οπότε, κλείνοντας, τα Rhythm Of Her Name και Hestia είναι τα αγαπημένα μου αυτήν την περίοδο και μου αρέσει που τα παίζουμε και ζωντανά.
Σας αρέσει να παίζετε στην Ελλάδα;
Το λατρεύουμε! Κάθε φορά, είτε είναι σε φεστιβάλ ή σε μαγαζί. Παίξαμε με τους Dropkick Murphys την τελευταία φορά, κι αυτό ήταν τέλειο. Κάθε φορά που ερχόμαστε στην Ελλάδα, ό,τι και να γίνει, είναι πάντα διασκεδαστικά! Το κοινό είναι πάντα τέλειο, περνάμε πάντα καλά. Ο καιρός είναι καλός, οι άνθρωποι είναι καλοί, το φαγητό είναι καλό, το ποτό είναι καλό κι η μουσική είναι καλή, δεν υπάρχει κάτι να μη μας αρέσει ερχόμενοι στην Ελλάδα. Αν έχεις την ευκαιρία να κάνεις δύο συναυλίες στην Ελλάδα το σαββατοκύριακο του Αγίου Πατρικίου, δεν λες “όχι”. Είμαστε υπερενθουσιασμένοι να επιστρέφουμε σε μία από τις αγαπημένες μας χώρες. Ξέρω μια μπάντα θα πει πως “παντού” είναι η αγαπημένη τους χώρα, αλλά κάθε επίσκεψη στην Ελλάδα είναι τόσο διασκεδαστική και πραγματικά περνάμε καλά στις συναυλίες.
Πώς νιώθετε που θα γιορτάσετε συγκεκριμένα την ημέρα του Αγίου Πατρικίου στην Ελλάδα;
Πολύ καλά, θα είναι ένα πολύ ξέφρενο πάρτυ! Οι Έλληνες ξέρουν να το κάνουν καλά αυτό. Παίζουμε σχεδόν κάθε χρόνο του Αγίου Πατρικίου και κάθε συναυλία είναι διαφορετική κάθε χρονιά. Θα είναι η πρώτη φορά στην Ελλάδα, είναι καλό που είναι σαββατοκύριακο και του Αγίου Πατρικίου είναι την Κυριακή. Η ημέρα αυτή πάντα είναι ημέρα κεφιού, πέραν του ότι επιστρέφουμε σε μία χώρα και πόλη που αγαπάμε κι όλα όσα ανέφερα πριν. Κάνοντας κάτι τέτοιο του Αγίου Πατρικίου είναι σαν “δύο στην τιμή του ενός” προσφορά. Είμαι σίγουρος πως η ημέρα του Αγίου Πατρικίου φέτος θα έχει πολλή πλάκα!
Προτιμάς το ουίσκι ή το ούζο;
Πίνω περισσότερο ουίσκι από ό,τι ούζο, αλλά αγαπώ το ούζο! Αδημονώ και για αυτό επίσης! Είχα πιει πολύ ούζο εν πλω στην Ελλάδα στο παρελθόν και παρά λίγο να χάσω το λιμάνι και να μην κατεβώ – αυτό ήταν ενδιαφέρον. Αν έπρεπε να αποφασίσω, με συγχωρείς, αλλά θα διάλεγα το ουίσκι. Αλλά το ούζο θα έχει πάντα ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου. Ακόμα ένα εξαιρετικό πράγμα που έχει η Ελλάδα! Το ουίσκι, δυστυχώς σε αυτήν την περίπτωση, είναι ο νικητής.
Κάποια πλάνα για το μέλλον;
Προς το παρόν οι δύο συναυλίες στην Ελλάδα, κι εν συνεχεία θα ασχοληθούμε με νέα μουσική. Θα παίξουμε ένα- δυο καινούργια κομμάτια, τα οποία ακόμη δεν έχουμε ηχογραφήσει. Θα τα προβάρουμε πρώτα, θα εξασκηθούμε να δούμε αν τα ξέρουμε, και θα δούμε αν εν τέλει θα τα προσθέσουμε στο set. Δεν μπορώ να πω όλες τις λεπτομέρειες, αλλά θα πάμε στο στούντιο για να ξεκινήσουμε ηχογραφήσεις, όχι πολύ αργότερα από τις επικείμενες συναυλίες στην Ελλάδα. Σε νέα μουσική θα εστιάσουμε βασικά προς το παρόν κι επιστρέφοντας στο στούντιο, όλα τα υπόλοιπα θα έρθουν. Νέα τραγούδια, νέες μελωδίες, όλα αυτά τα καλά.
Πότε να αναμένουμε νέο δίσκο;
Αυτό θα εξαρτηθεί από το πόσο καλά θα τα πάμε με τις ηχογραφήσεις. Μπορώ να πω πως καινούργια μουσική θα αρχίσει να κυκλοφορεί γύρω στο καλοκαίρι. Είτε πρόκειται για μερικά singles είτε κάτι άλλο, δεν είναι πολύ σίγουρο ακόμη. Θα έλεγα ότι μέχρι το ευρωπαϊκό καλοκαίρι θα υπάρχει σίγουρα νέα μουσική. Και τότε η κυκλοφορία θα έρθει πιθανότατα μετά, όχι πολύ μετά τα μέσα της χρονιάς.
Μετά την συναυλία στην Αθήνα την Κυριακή 17 Μαρτίου, μαζί με τους Rumjacks θα παρευρεθούμε στον Τρυποκάρυδο για το after show party για μπύρα, ουίσκι και γιατί όχι κι ούζο!
Fb event: https://fb.me/e/5bmr0zydg