Γράφει: Λεωνίδας Περιφάνης
Φωτογραφίζει: Χριστίνα Αλόσση
Μια Κυριακή που τα riffs είχαν λόγο ύπαρξης.
Είχα καιρό να νιώσω έτσι σε live. Πας που πας, βλέπεις ό,τι βλέπεις, και κάπου αρχίζεις να αναρωτιέσαι αν κάτι σε κουνάει ακόμα. Και ήρθε αυτή η Κυριακή στο AUX Club να σε ταρακουνήσει ξανά – χωρίς πολλά, χωρίς φανφάρες, απλά με δυο μπάντες που είχαν πράγμα να δώσουν.
Loud Silence: Το νέο είναι ωραίο αλλά και δυνατό.
Στις 21:45, η σκηνή παίρνει φωτιά από ένα τρίο που δείχνει πως έχει δουλέψει – πολύ. Οι Loud Silence, φρέσκοι από την πρώτη ευρωπαϊκή περιοδεία τους, ανεβαίνουν με αυτοπεποίθηση και στήνουν ένα σετ γεμάτο ρυθμική ποικιλία και νεύρο. Αν και δεν είχα ακούσει ποτέ ζωντανά τη δουλειά τους, από το πρώτο riff του “Here We Go” καταλαβαίνεις πως τα παιδιά έχουν όρεξη και – το κυριότερο – έχουν λόγο να είναι εκεί.
Groove-heavy στιγμές, hard rock φόρμα με pop αισθητική και μια ενέργεια που λες και ξεπήδησε από ’90s rehearsal space – τα είχαν όλα. Ο frontman/κιθαρίστας, μαθητής του Ανδρέα Κώστα (Void Droid), δήλωσε τη συγκίνησή του επί σκηνής, φέρνοντας και ένα πιο συναισθηματικό vibe στην ατμόσφαιρα. Σκηνικά, θύμιζε έναν Tom Morello, με την κιθάρα σχεδόν κολλημένη στη μασχάλη, να ρίχνει ριφάκια με χειρουργική ακρίβεια και attitude που δεν έχει ανάγκη από πόζα. Ήταν σαν να παρακολουθείς κάποιον που γεννήθηκε για να είναι πάνω σε σκηνή.
Από τα highlights: Ball N’ Chain, G!, το ολοκαίνουριο ακυκλοφόρητο Filled With Nothing, αλλά και η άψογη σκηνική παρουσία. Το κοινό, ήδη ζεστό, άρχισε να χοροπηδά, να φωνάζει, να συμμετέχει. Ακόμα και μικρό pit είδαμε μπροστά. Με εντυπωσίασε το πόσο δεμένη ήταν η μπάντα και πώς επικοινωνούσαν μεταξύ τους πάνω στη σκηνή. Για τόσο νέο σχήμα, η ωριμότητά τους είναι σπάνια.
Καθαρές ενορχηστρώσεις, έξυπνη χρήση προηχογραφημένων, δυναμικός drummer που ζει το παίξιμό του, και μπασίστας πηγή καθαρής ενέργειας. Όταν αποχαιρέτησαν, είχαν ήδη κατακτήσει το κοινό. Τους περιμένω στο επόμενο βήμα με ανυπομονησία.
VOID DROID: “Return of the Droids”
23:00. Οι VOID DROID ανεβαίνουν στη σκηνή. Η στιγμή που περιμέναμε και το κοινό, δυστυχώς, αραιωμένο. Και στα μάτια μου είναι κάπως στενάχωρο όταν σκέφτεσαι πως πριν 2 χρόνια είχαν γεμίσει Gagarin με αφορμή τα 10 χρόνια της. Δεν φάνηκε να τίποτα να πτοεί τα αγαπητά μας Droid όμως που σαν σωστοί οικοδεσπότες ανέβηκαν στην σκηνή έτοιμοι να μας πάρουν τα κεφάλια.
Ανοίγουν με το Super Ego Villain από το Bipolar (2020) – ένα κομμάτι σχεδόν τελετουργικό ότι πρέπει για έναρξη live. Από εκεί και μετά, το σετ εξελίσσεται σε μια μυσταγωγική εμπειρία. Το κοπάνημα, ασταμάτητο. Ο ήχος βαρύς, βρώμικος, ειλικρινής. Τα σκριμίδια του Ανδρέα; ΑΨΕΓΑΔΙΑΣΤΑ.
Η μπάντα είναι σε τρελή φόρμα, σαν να μην πέρασε ούτε μέρα από το τελευταίο τους live. Αυτό που αγαπάω στους VOID DROID είναι πως γράφουν riff based κομμάτια με εξυπνάδα και ουσία. Κάνουν ωραίες εναλλαγές και φωνητικά να περνάνε από prog αφήγηση σε sludge ξεσπάσματα και κάνει ξεκάθαρη την καλλιτεχνική τους ανησυχία.
Το κοινό συμμετείχε με σώμα και φωνή κάτι που έκανε την βραδιά να ανεβάσει ενέργεια πολύ γρήγορα. Μικρά pits, φωνές, χέρια στον αέρα. Η απόδοση όλων ήταν κορυφαία – κιθάρες λυσσασμένες, μπάσο τσιτωμένο, drums που έπαιζαν τόσο δυνατά που η αλυσίδα της μπότας του Χάρη έσπασε στο Chameleon White! Ο κόσμος φώναζε “VOID DROID”δυνατά και ρυθμικά με τον παλμό δυνατό.
Το σετ περιλάμβανε κομμάτια από όλες τις περιόδους τους: Somen Mask, Praying Mantis, Jack in the Box, Zaratustra, αλλά και τα δύο φρέσκα τους – Darvaza και Relabango Del Catatumbo όπου και μας δίνουν να καταλάβουμε ξεκάθαρα τις διαθέσεις τους στην επερχόμενη δισκογραφική δουλειά τους που σίγουρα θα έχει prog εξερευνήσεις και περισσότερη περιπέτεια. Τα συγκροτήματα που δεν φοβούνται να πειραματιστούν με την μουσική τους τείνουν να πηγαίνουν μπροστά.
Το κλείσιμο με το Zaratustra ήταν ό,τι έπρεπε. Και ναι – περίμενα έναν Ace of Spades, έτσι για γαρνιτούρα, για το καλό, αλλά η ώρα είχε περάσει. Δεν πειράζει. Είχαμε ήδη πάρει αυτό που ήρθαμε να νιώσουμε.
Soundcheck Reality:
Ένα αρνητικό της βραδιάς ήταν ο ήχος. Πολύ φασαρία, υπερβολικά πρίμα, χωρίς ιδιαίτερη καθαρότητα. Πιθανόν να χρειάζεται ένα σοβαρό ρεκτιφιέ το PA του μαγαζιού, γιατί τέτοια συγκροτήματα αξίζουν καλύτερες συνθήκες. Οι ωτασπίδες χρειάστηκαν ακόμα μία φορά. Παρ’ όλα αυτά, και οι δύο μπάντες έπαιξαν τόσο καλά που έκαναν το συγκεκριμένο αρνητικό να φαίνεται δευτερεύον. Μπάντες ήχος σημειώσατε 1-0
Outro:
Η βραδιά έκλεισε με το Bipolar σε βινύλιο στα χέρια μου. Και μια από εκείνες τις υπερεντάσεις που μόνο ένα καλό live μπορεί να αφήσει πάνω σου. Οι VOID DROID είναι εδώ. Και πρέπει να είναι. Γιατί δεν έχουμε πολλές μπάντες σαν κι αυτούς.
Η σκηνή στην Ελλάδα δεν είναι εύκολη. Και τα σκαμπανεβάσματα ενός σχήματος μπορεί να στοιχίζουν περισσότερο αλλά nights like this επαναφέρουν γρήγορα την αίγλη και την δυναμική τους.
Loud Silence: Keep going. Το ταλέντο είναι εκεί, η βάση χτίζεται τώρα.
VOID DROID: Ήρθατε για να μείνετε. Και δεν θα δεχτούμε τίποτα λιγότερο. Αναμένουμε καρτερικά και σύντομα την νέα σας δισκογραφική δουλειά!