Βροχερή Παρασκευή και live. Σταμάτησε ευτυχώς νωρίς για να πάμε με άνεση στο Temple. Με Devil Rolling Dice, Released Anger και σαφώς Flames να μοιράζονται τη σκηνή! Ωραίο thrash, ερχόμενος κανείς ”διαβασμένος”, λαχταρούσε να ξεκινήσει το γεγονός. Όποιος δεν ήταν, θα μάθαινε σύντομα…
Οι πόρτες καθυστέρησαν να ανοίξουν, μικρό το κακό βέβαια. Στην ώρα τους βγαίνουν οι Devil Rolling Dice. Παρουσία απλή αλλά δυναμικότατη. Παίζουν τις δικές τους συνθέσεις, οι οποίες είναι, να το θέσουμε, γαμώ!
Truth be told, το instrumental Birth Suffering Death θέλαμε να ηχήσει στα αυτιά μας. Αλλά! Ακούγεται γνώριμος ο στίχος «Don’t, don’t believe what you see! Don’t, don’t believe what you read!»; ΝΑΙ, cover του Propaganda των Sepultura! Εύγε παίδες!
Εν συνεχεία, έχουμε Released Anger. Όσο να ‘ναι, απελευθερώθηκε θυμός! Είχε μαζευτεί περισσότερος κόσμος, οπότε υπήρξε και περισσότερος χαμός. Είδαμε και moshpits στο Temple. Αμέ! Ενέργεια στο έπακρο, όλοι είχαν ξεσηκωθεί. Αν μη τι άλλο, αυτό ήταν αναμενόμενο.
Τα παιδιά των Released Anger αναπλήρωσαν το κενό των 6 ετών που είχαν να παίξουν μπροστά σε κοινό. Προετοίμασαν πολύ σωστά το έδαφος για Flames, κι ομολογουμένως, και παραπάνω να έπαιζαν, κούραση δε θα έβγαινε στο κοινό.
Τέλος, λοιπόν, βγήκαν κι οι Flames! Η μπάντα που τόσο περιμέναμε στην σκηνή του Temple στις 22:40. Ξεκινώντας λοιπόν δυναμικά, γιατί τα τεχνικά προβλήματα που προέκυψαν ήταν ελάσσονος σημασίας, δίνουν “μαθήματα” για το τι είναι πραγματικά thrash. Η τελευταία κυκλοφορία Resurgence (2022, No Remorse Records) είχε την τιμητική της, και στο setlist αλλά και στο merchandise.
Προφανώς κι οι riffάρες που έχουν στην δισκογραφία τους προκαλούν πώρωση. Το κοινό απολάμβανε με μεγάλη θέρμη τους Flames που έδιναν τον καλύτερό τους εαυτό. Με μία προσωπική προτίμηση στο Rotten Life που το ερμήνευσαν προς το τέλος του live, το απογείωσαν. Μα κάθε τι φτάνει στο τέλος του. Έτσι και το live τελείωσε λίγο πριν τα μεσάνυχτα, αλλά πολύ ευχάριστα.
Η Παρασκευή 10 Νοεμβρίου ήταν ένας ύμνος στο ελληνικό thrash metal, που στέκει καλώς κι έχει να προχωρήσει κι άλλο. Τέτοιες συναυλίες καλό είναι να γίνονται πιο συχνά. Γιατί το thrash γ@&$ει! Pardon my French.
by Danai D. Gouta