Λοιπόν… Όποιος είπε πως απλώς πέρασε όμορφα, κάνει μια ελλιπή δήλωση. Υπήρξε πολύ κέφι, πολλή ενέργεια, και μπόλικο…μπούκοβο!
Άνοιξαν οι πόρτες του An Club, ο κόσμος άρχισε να μαζεύεται, η ώρα φτάνει κι ανεβαίνουν στην σκηνή οι Calyses. Με συνοπτικές διαδικασίες, η μπάντα του Μάνθου Στεργίου ξεκινά δυναμικά με τους progressive ρυθμούς της.
Οι μελωδίες του συγκροτήματος συνεπήραν το κοινό, το οποίο παρακολουθούσε με προσήλωση. Καθώς σε συνέπαιρνε το κάθε κομμάτι ξεχωριστά, ταυτοχρόνως παρακολουθούσες και τα μέλη της μπάντας, τον διπλανό σου, που ο καθένας ευχαριστιόταν αυτό που γινόταν εκφράζοντάς το με τον τρόπο του. Headbanging, σιγοτραγούδισμα, κοπάνημα.. Άλλωστε, όλα προβλέπονται σε μια συναυλία.
Αφού οι Calyses προσέφεραν σχεδόν 45 λεπτά ψυχεδέλειας, ευχαρίστησαν το κοινό και τους οικοδεσπότες, πακέταραν τον εξοπλισμό τους κι αποχώρησαν από τη σκηνή, εμφανίστηκαν τα μέλη των Khirki να προετοιμάσουν τον δικό τους εξοπλισμό.
Όλα είναι έτοιμα. Το ρολόι δείχνει 22:30. Ο Σπύρος κάθεται στα τύμπανα, ο Ορέστης κι ο Δημοσθένης παίρνουν ανά χείρας τα έγχορδά τους. Και ξεκινούν να μας σερβίρουν τα φίλτρα τους!
Ανακοινώνουν πως έχουν καινούργιο υλικό και πως θέλουν να το μοιραστούν, αλλά και πως θα παίξουν ολόκληρη την Κτηνωδία, κάτι το οποίο τηρήθηκε! Πόση χαρά να νιώσει κανείς!
Υπήρξε ένα τεχνικό πρόβλημα, το οποίο λύθηκε σχεδόν αμέσως. Το κοινό στα κάγκελα – κυριολεκτικώς και μεταφορικώς – ανέμενε να συνεχίσει η συναυλία, και δικαιολογημένα, ενθαρρύνοντας τους Khirki.
Τα μάτια του Δημοσθένη χαμογελούσαν πολύ πιο έντονα από τα χείλη του. Επικοινωνούσε με μεγάλη άνεση με το κοινό κι απέδειξε πως έχει τη στόφα του frontman. Το πάθος που έβγαζαν τα τρία αυτά παιδιά ξεχείλιζε κι η αγάπη που έχουν για τη μουσική έχει περάσει σε όλους τους παρευρισκόμενους.
Τελειώνει η συναυλία, δεν έχει άλλο – δυστυχώς. Ξαφνικά προσγειώνεσαι στην πραγματικότητα, να ανέβεις τις σκάλες και να βγεις έξω, να ψάξεις κλειδιά οχήματος ή να αναζητήσεις ταξί. Κι αφού ανασυγκροτήσεις τις σκέψεις σου, λες «ΠΩ ΡΕ Μ*!&ΚΑ, Γ@¥%ΣΕ!». Πιο “light” αντίδραση δεν υφίσταται. Ένα μεγάλο «Εύγε!» στους Khirki και τους Calyses για αυτό που κάνουν, κι ευχόμαστε να συνεχίσουν να το κάνουν με πολλούς πολλούς ποιοτικούς δίσκους κι αστείρευτη έμπνευση!
ΕΥΓΕ!
by Δανάη Δ. Γούτα