Βρισκόμαστε στην τελική ευθεία για Amorphis. Σάββατο 4 Νοεμβρίου 2023. Στο Fuzz, μη ξεχνιόμαστε. Το setlist, βάσει των δημοφιλέστερων κομματιών τους, λίγο πολύ γνωστό.
Αν επέλεγα ωστόσο ένα κομμάτι από κάθε δίσκο για ένα τρόπον τινά ιδανικό setlist, έχουμε 14. Αξιοπρεπές. Αλλά θα βάλω κι ένα encore. Ναι, θα πω και το γιατί. Μπορεί κι όχι.
Για να δούμε τι έχουμε:
- Karelia. Τέλειο για intro συναυλίας, ή και για outro. Ήταν ο ήχος του ξυπνητηριού μου για πολλά χρόνια.
- The Castaway. Κομματάρα, δε σχολιάζω κάτι άλλο.
- My Kantele. Το εθνικό μουσικό όργανο της Φινλανδίας, από 5χορδο μέχρι 40χορδο. O πρωταγωνιστής του έπους Kalevala Väinämöinen έφτιαξε το πρώτο kantele από το σαγόνι ενός γιγαντιαίου λούτσου, και προφανώς ήταν μαγικό. Ένα φεγγάρι ήθελα να μάθω να παίζω, αλλά πόροι 0.
- Rusty Moon. Κάτι έχει αυτό το κομμάτι. Ίσως το ψιθυριστό “death” που λέει ο Pasi Koskinen.
- Drifting Memories. Face your heartache, you wish to make it unreal, drifting in your shady memories, where to go when sorrow breeds. Αυτό.
- Day Of Your Beliefs. Αυτό το κομμάτι άρεσε πολύ στον πατέρα μου για κάποιον λόγο. Ρεμπέτικα άκουγε ο άνθρωπος, βέβαια ήταν παλιά ροκάς. Μου λείπεις ρε Μητσάρα…
- Perkele (The God of Fire). Ο πιο κουλ θεός. Βέβαια πλεόν κι η πιο συνήθης βρισιά στα φινλανδικά. Όσο πιο πολλά “r” τόσο πιο έντονα εκφράζει κανείς τον θυμό του.
- Shaman. Απλώς το αγαπώ αυτό το κομμάτι.
- Highest Star. Όλο το Skyforger είναι η αδυναμία μου, αλλά το Highest Star με κάνει να κλαίω κάθε φορά, με συγκινεί, ιδίως το ρεφραίν.
- My Enemy. Λατρεύω τις εναλλαγές των φωνητικών του Joutsen από γκαρίδες σε super chill, σχεδόν νανουρίσματα.
- The Wanderer. Η έννοια του περιπλανώμενου μου ήταν ανέκαθεν προσφιλής. Όλες οι ωραίες ιστορίες ξεκινούν βγαίνοντας από το comfort zone και με φυσική περιπλάνηση – βόλτες και ταξίδια, ή νοητική – ένα βιβλίο φερ’ ειπείν.
- Bad Blood . Αυτό είναι ένα έπος! Λεπτό 03:05 έως 03:47. Μια μόνιμη ανατριχίλα! Θέλω να ξεκολλήσω τον αυχένα μου από το κοπάνημα!
- Daughter Of Hate. Επιτέλους λίγα φινλανδικά λογάκια! Από τον Pekka Kainulainen, βλέπε και τα trivia περί Amorphis.
- A New Land. Όσο έχω ακούσει αυτόν τον δίσκο, αυτό είναι που μου έχει κάνει το “κλικ”.
Πάμε και στο encore:
- You I Need. Το κομμάτι του οποίου είδα πρώτη φορά video clip κι είδα πώς μοιάζουν οι Amorphis. Πώς κατάφερνε να κοπανιέται ο Tomi Joutsen μ’ αυτές τις τζίβες, μπράβο του.
- Skyforger. Ο Ilmarinen, έτερος ήρωας – θεότητα της Kalevala, άτυχος σε ζητήματα καρδιάς, αλλά έπιαναν τα χέρια του, ο καλύτερος σιδηρουργός.
- Come The Spring. Ένα κομμάτι, το οποίο είναι αυτό που λέει· με την έλευση της Άνοιξης, έρχεται η αναγέννηση κι η όρεξη για καινούργια αρχή. Μετά από κάθε είδους Χειμώνα, έχουμε και την Άνοιξη.
Έφτιαξα show σχεδόν μιάμισης ώρας. Απέχει πολύ από το επικείμενο του Σαββάτου.
Υπενθυμίζουμε πως οι πόρτες ανοίγουν στις 19:00 και μας υποδέχονται οι Lost Society. Εν συνεχεία οι Sólstafir θα μας στείλουν σε ψυχεδελικά επίπεδα, και θα μας αποτελειώσουν οι Amorphis. Τι άλλο να ζητήσει κανείς από ένα Σαββατόβραδο!
by Danai D. Gouta